Şuan: 20. KISIM 4. Söz

Bir gün zamanın sultanı, Mevlana Halid-i Bağdadi Hazretlerinden dua istiyor. O büyük zat buyuruyor ki:

Elbette sultanlara, valilere, idarecilere dua ediyoruz, fakat tebaanız arasında zulüm görmüş biri varsa, benim duam kabul olmaz. Çünkü kâfir olsun, mümin olsun, mazlumun duası ve bedduası makbuldür ve bizim duamızın önüne geçer. Onun için siz insanların kalbini yapmaya çalışın.